නගරයට එන ගිණිගන්න ජීවිතවල කතාව - Vendhu Thanindhathu Kaadu

 

ජීවිතය දිනනන්නට නගරයට පැමිණීම ග්‍රාමීය තරුණයන්ගේ සදාතනික සිහිනයකි. කොරියාවට හෝ ඩුබායි වලට පැන ගැනීම තවත් කෙනෙකුට සිහිනයකි. උසස් පෙළ සමයේ බොහෝ දෙනෙකුගේ සිහිනය වන්නේ කෙසේ හෝ විශ්වවිද්‍යාලයකට රිංගා ගැනීමයි. මේ සියලු දෙනා අදහන කාරණයක් ඇත. එනම් තමන් විදින සියළුම පීඩාවන්ට විසඳුම් නගරයට යාමෙන් හෝ කොරියාවට යාමෙන් සොයාගත හැක යන්නයි. ඒ අනුව මෙම අරමුණ වෙනුවෙන් ජීවිතයේ ඕනෑම දෙයක් උගසට තැබීමට මොවුහු මැළි නොවෙති. නමුත් ඒ පැතූ ලෝකය ඔවුන්ට හමුවෙනවාද? බස් ගාස්තු පමණක් අතැතිව කොළඹට පැමිණ ධනවත් ව්‍යාපාරිකයන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ සිදුවන කතාබහේදී ඔවුන්ව උත්කර්ෂයට නංවනු ලබයි. කොරියාවට ගිය තරුණයෙකුගේ නිවසට දවසින් දවස විවිධ බඩු භාණ්ඩ එකතුවන ආකාරය දෙස අප බලා සිටී. අපිත් කොරියාවෙ ගියොත් ගොඩ යැයි සිතන පිරිමසක්ද සිටිති. 

නමුත් සැබෑ චිත්‍රය ඒ ආකාරයටම සුන්දරද? බසයෙන් කොළඹ පැමිණ ධන කුවේරයෙකුවූ අයෙකු ගැන කතාකරන්නට පත්තර පිටු ගණන් වෙන්වුවද එම හීනයම ලුහුබැඳ නගරයට පැමිණ මත්ලෝලියකු හෝ වීදි ගණිකාවක වන්නට වූ සිය ගණනක් ගැන ඒ සමස්ත  සමාජය නිහඬය. නමුත් මෙම කතාව සම්පූර්ණ වන්නේ ඔවුන්ගේ කතාවත් මීට එක්වූ පසුය. ඔවුන්ගේ නොලියැවුණු කතාවයි Vendhu Thanindhathu Kaadu.

Muthuveeran ඉතා දුෂ්කර ග්‍රාමීය ප්‍රදේශයක ගොවිතැනින් ජීවත්වන තරුණයෙකි. ඔහුගේ දෙමාපියන් දැඩි වෙහෙසකින් ඔහුට උසස් අධ්‍යාපනය දක්වා අධ්‍යාපනය ලබාගැනීමට අවස්ථාව ලබාදී තිබුණද රැකියාවක් නොමැතිවීම නිසා ඔහු තමන් ඉගෙනගත් කිසි දෙයකනි ප්‍රයෝජනයක් ලබාගත නොහැකිව පීඩාවෙන් ජීවත්වෙයි. පියාගේ අවෑමෙන් නැගණිය හා මව ඇතුලු ඔහුගේ පවුල නඩත්තු කිරිමේ වගකීම ඔහුගේ කරමත පැටවෙයි. ඔහු වැඩකරමින් සිටි හේනට ගිණි ඇවිළළී අනතුරක් වන අතර එම ගින්න අකුනෙකුත් ඉඩම් කරාද පැතිරේ. ඔහුට තව දුරටත් ගමේ සිටීමට නොහැකිවන අතර රැකියාවක් සොයා බොම්බායට පැමිණෙන ඔහු Eskaai පරාට කඩයේ රැකියාවට ඇතුල්වේ. නමුත් මෙම පරාට කඩයට ඇතුල්වෙන කෙනෙකු නැවත පිටවී ගොස් නොමැත. ඒ කුමක් නිසාදැයි චිත්‍රපටය නැරඹීමෙන් දැන ගැනීම රසාස්වාදයට වඩා සුදුසුය.

දෙමළ හා මලයාලි ජාතිකත්වයන් මත පදනම්වූ පාතාල කල්ලි දෙකක් බොම්බායේ ක්‍රියාත්මක වන අතර මෙම පාතාල කල්ලි දෙකම සෑදී ඇත්තේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශයන්හි සිට නගරයට සංක්‍රමණයවූ තරුණයන්ගෙන්ය. ඔවුන් තම බලය වෙනුවෙන් එකිනෙකා මරාගනී. නමුත් පසුව අපට පැහැදිලිවන්නේ මෙම පාතාල කණ්ඩායම් දෙකම මෙහෙයවනු ලබන්නේ එක් තැනැත්තෙක් විසින් වන බවය. නගරයට පැමිණෙන තරුණයන් මෙම බල ක්‍රීඩාවේ ඉත්තන් බවට පත්වෙයි.

පාතාල කල්ලි සාමාජිකයෙක්ව ඝාතකයන් බවට පත්වන්නට සිදුවුවද තම දියණියට ගවුමක් ගැනීමට මුදල් සොයන බිරිඳ දුරකථනයෙන් ගයන ගීතයකට නර්තනයේ යෙදෙන අහිංසකයින් ටිකක් අපට හමුවෙයි. මෙම පාතාල කල්ලි දෙකම හසුරුවන යාන්ත්‍රණයට අව්‍යශ්‍ය වන්නේ මෙම කල්ලි දෙකම නඩත්තු කරමින් පවත්වාගෙන යාමයි. එක් කල්ලියක් අනික පරයා යාමට ඉඩ නොදෙමින් මෙම ක්‍රමය පවත්වාගෙන යයි. නිරන්තරයෙන් දෙපාර්ශවයේ සාමාජිකයන් ඝාතනයට ලක්වන අතර ඔවුන්ගේ හිස්තැන පිරවීමට අවැසි තරම් තරුණයන් දිනපතා නගරයට පැමිණෙයි. Aruunjunai හා  Maasanam  තම කණ්ඩායමේ නායකයන් අතින්ම බිලිදෙන්නේ මෙම ක්‍රමය පවත්වාගෙන යාම උදෙසාමය.

මෙම චිත්‍රපටය පුරාවට දිගහැරෙනුයේ Muthuveeran අහිංසක ග්‍රාමීය තරුණයෙකුගේ සිට පාතාල කණ්ඩායම් නායකයෙකු දක්වා වන නැගීමයි. කෙසේ නමුත් Pushpa, K.G.F. ශානරයේ පහළ ප්‍රාන්තික මැරවරයෙකුගේ චරිතය උත්කර්ෂයට නංවන ආකාරයේ ෆැන්ටසිමය ස්වාභාවයක් මෙම චිත්‍රපටය අවසානයේ ඇඟවෙන අතර මෙහි දෙවන චිත්‍රපටය තුළ එය කූටප්‍රාප්තියට ළඟාවෙනු ඇත.

ප්‍රධාන කථාවට අමතරව තම පියා සහ සුළු මව ලිංගිකව එක්ව අවසන් වනතුරු නිවසින් බැහැරව සිටීමට සිදුවූ  අපට හමුවන Paavai තම නිවාස වල ස්වභාවය අනුව ලිංගික නිදහස පවා අහිමිවූ මිනිසුන්ගේ ජීවන ඛේදාන්තය නිරූපණය කරනු ලබයි.

පසුගිය දිනක පැවැත්වූ උද්ඝෝෂණ පාගමන සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයන් නිකුත් කරන වාණිජ මණ්ඩලය ප්‍රකාශකර සිටින්නේ මේ මොහොතේ උද්ඝෝෂණ නොකර රට ගොඩනැගීමට මහන්සි වී වැඩකරන ලෙසය. කෙසේ නමුත් පහළ ප්‍රාන්තික ජනාතාව පැත්තෙන් ගත්කල ඔවුන් පරම්පරා ගණනාවක් ජීවිත කාලය පුරා සිදුකොට ඇත්තේ එදාවේල සොයා ගැනීම සදහා වැඩ කිරීමයි. විවේකය නිදහස ඔවුන්ට අහිමි කොට ඇත. ඔවුන්ගෙන් උදුරා ගන්නා ලද විවේකය, නිදහස වාණිජ මණ්ඩලයේ ප්‍රභූ වෙළද ස්ථරයන් භුක්ති විඳී. මේ ලෙසට දියුණු වන්නට මහන්සි වෙන්නට අපට බලකෙරෙන මුත් අපේ උත්සාහයන් තුළ Muthuveeran මෙන් අපගේ ජීවිතද දියව යන අතර වෙනත් ස්ථරයක් එහි ලාභයට උරුමකම් කියති.